بررسی تاثیر نانو ذرات نقره و گرافن اکساید در داربستpan بر زنده مانی سلول های فیبروبلاست انسانی

بدن انسان از اندام ها و بافت های مختلفی تشکیل شده است که با افزایش سن دارای تحولاتی می شود. یکی از این تحولات، آسیب های بافتی و اختلال در عملکرد عادی آنها می باشد. بافت فیبروبلاست از این امر مستثنی نیست. یکی از رویکردها در درمان آسیبهای بافتی مهندسی بافت است. روش های مختلفی در تهیه داربست در مطالعات پیشین استفاده شده است ولی به دلیل فراهم آوری محیطی دو بعدی و مشابه ECM طبیعی از روش الکتروریسی برای تهیه داربست استفاده شد. هدف از انجام این پژوهش بهبود خواص داربستی فیبروبلاستها با استفاده از داربست pan و نانوذرات نقره و گرافن اکساید است. برایانجام این پژوهش ابتدا سنتز اکسیدگرافن و تهیه نانوذرات نقره و در داربست PAN الکتروریسی شدند. ساختار نانوالیاف در میکروسکوپ الکترونی بررسی شد و سپس روی داربست نانوالیاف کشت سلول فیبروبلاست انجام شد. در انتها آزمون زیست سازگاری MTT و رنگ آمیزی DAPI انجام و با میکروسکوپ فلورسنت بررسی شد.نتایج نشان داد که نانوالیاف PAN سوپرامولکول پوشش داده شده با آمیزه گرافن اکساید و نقره با تراکم بالاتر شباهت بیشتری به ECM طبیعی بدن داشته و توانایی بهتری درجهت حمایت از رشد و تکثیر سلولی از خود نشان داده است

Keywords:

نانو ذرات نقره , گرافن اکساید , داربستpan , میکروسکوپ الکترونی , MTT