اثر کیتوزان بر هیدروژل های هوشمند در دارورسانی برای درمان سرطان

امروزه سرطان یک مشکل بهداشتی جهانی است و به یکی از علل اصلی مرگ و میر تبدیل شده است. گزینه های درمانی مختلفی برای بیماران مبتلا به سرطان با توجه به تشخیص ها و مراحل مختلف تومور، از جمله جراحی، شیمی درمانی و... وجود داشته است؛ اما این درمان ها دارای عوارض جانبی فراوانی مانند اثربخشی محدود و آسیب به اندام های طبیعی هستند. از این رو، طراحی و ساخت سیستم های جدید دارورسانی کارآمد و کم خطر برای درمان سرطان، توجه زیادی را به خود جلب کرده است. تجویز موضعی داروهای ضد سرطان با نیاز به دوز داروی کمتر و سمیت کمتر برای بافت های غیر هدفمند مورد توجه قرار گرفته است؛ در این میان، هیدروژل هایی با شبکه سه بعدی می توانند مقدار زیادی آب را جذب و در خود نگه دارند و می توانند یک یا چند دارو را در شبکه سه بعدی متقابل محصور کنند. علاوه بر این، هیدروژل ها می توانند یک محیط مرطوب را در محل استفاده حفظ کنند و انتشار دارو را طولانی تر کنند و از انتشار آن به سایر مناطق سالم جلوگیری کنند؛ همچنین کیتوزان بعنوان یک پلیمر طبیعی به دلیل تطبیق زیستی خوب و سمیت کم و زیست تخریب پذیری به عنوان ماده ای برای کاربردهای زیست پزشکی بکار می رود. در این تحقیق ضمن مطالعه انواع مختلف هیدروژل ها، مشاهده شد هیدروژل های مبتنی بر کیتوزان می توانند نقش بارزی به عنوان یک راهبرد در دارورسانی هدفمند ایفا کنند.

Keywords:

هیدروژل , کیتوزان , سرطان , دارورسانی , تزریقی