آیین تربیت فرزند در کتاب اخلاق ناصری

ارائه نظرها و دیدگاههای گذشتگان به عنوان میراث فرهنگی می تواند در توسعه وتعمیق تربیت و تعلیم تاثیر مثبتی داشته باشد. از آنجایی که جامعه امروزه ما نیازمند تحول و دگرگونی بیشتری در روشها و شیوههای تربیت و تعلیم است ، آشنایی با آثار تعلیمی گذشتگان و به کارگیری روشهای مثبت و برجسته آنها می تواند مسیر تعلیم و تربیت را هموارتر کند. تحقیق و بررسی دیدگاههای این بزرگان درباره تربیت و اخلاق می تواند به ما در راه آموزش عرصه های اخلاقی یاری برساند. در ادبیات کهن ایران کتاب اخلاق ناصری از خواجه نصیرالدین طوسی از جمله آثاری است که جلوه تربیتی و تعلیمی آن برجسته است .این کتاب، نیکبختی انسان را در بهبود منش اخلاقی او می داند وهم خود را متوجه آموزش و تعلیم اندی شه های پ سندیده دینی ، عرفانی ، فل سفی ، م سائل اخلاقی ، علوم و فنون؛ تهذیب نفس ، تزکیه ذهن ، پرورش قوای روحی و تعالی و کمال انسان می کنند. هدف اصلی این جستار بررسی اهداف، اصول و روش های تعلیم و تربیت اخلاقی در این کتاب ارزشمند است .

Keywords:

ادبیات فارسی , تربیت و تعلیم فرزند , خواجه نصیرالدین طوسی , اخلاق ناصری.