مقامات عرفانی در اشعار عبدالباقی مجددی

سلوک یا طی طریق ،راه رسیدن به خداست .سالک تحت ارشاد و تعلیم پیر و راهنمای خویش پس از ترک تعلقات مادی و معنوی و رذایل اخلاقی ،تحمل رنج ریاضت و مجاهده با نفس سرکش ، پله پله مقامات معنوی را طی کرده ،با فنای خویش در آخرین منزل به وصال محبوب نائل می گردد. یکی از عرفای بلندپایه و پویندگان راه حق عبدالباقی مجددی،شاعر معاصر افعانستان است .این مقاله به بررسی این مقامات در اشعار عبدالباقی مجددی از جمله توبه ، ورع ، زهد و... می پردازد و از خلال آن می توان به عقاید عرفانی و جایگاه عرفانی وی پی برد .

Keywords:

عرفان , دیوان اشعار , عبدالباقی مجددی , مقام