رابطه شادکامی با نشاط معنوی در پرسنل کادر درمان

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه شادکامی با نشاط معنوی در پرسنل کادر درمان بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگیبود که به صورت مقطعی در آذر ماه ۱۴۰۱ انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه افراد شاغل در عرصه مراقبت های بهداشتی –درمانی کلینیک های شهر اصفهان بود. بدین منطور ۴ کلینیک سطح شهر اصفهان به طور تصادفی انتخاب شد و از تمامی کارکنان آن(متشکل از پزشک، پرستار، بهیار، ماما و تکنسین های هوشبری، اتاق عمل، رادیولوژی و آزمایشگاه) برای شرکت در مطالعه دعوتبه عمل آمد و در نهایت، مطالعه حاضر با شرکت ۱۰۰ نفر از پرسنل شاغل در بخش های مذکور انجام شد. همچنین برای گردآوریاطلاعات پرسشنامه های شادکامی آکفورد (هیل و آرگیل، ۲۰۰۲ ) و پرسشنامه نشاط معنوی افروز ۱۳۹۵ ، به کار برده شد. داده هایپژوهش با استفاده از بسته آماری برای علوم اجتماعی نسخه ۲۲ در سطح توصیفی و استنباطی تحلیل شده است. نتایج پژوهش حاکیاز وجود رابطه مستقیم و معنی دار بین شادکامی با نشاط معنوی در پرسنل کادر درمان می باشد و با توجه به یافته های پژوهش بینمتغیر شادکامی با نشاط معنوی رابطه دارد.

Keywords:

شادکامی , نشاط معنوی , پرسنل کادر درمان