تاثیر محیط طبیعی بر بزهکاری در شهرستان بوشهر

یکی از مسائلی که امروزه شهرهای بزرگ با آن مواجه هستند، رشد بی رویه جمعیت و به تبع آن رشد بزهکاری در آن ها است. از دیرباز شناسایی عوامل بروز جرم وسعی در از بین بردن این عوامل مهم ترین راهکار پیشگیری از بروز ناهنجاری ها شناخته شده است. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر محیط طبیعی بر بزهکاری در شهرستان بوشهر می باشد. روش اجرای پژوهش حاضر میدانی بوده که جامعه آماری افراد ساکن در شهر بوشهر می باشد و نمونه آماری تعداد ۴۷ نفر از افراد می باشد ابزار سنجش پرسشنامه ۱۵ سوالی است که در بین افراد مورد بررسی به صورت تصادفی توزیع گردید. یافته ها نشان داد رویکردهای جدید طراحی محیطی بر این است که بتوان از طریق ساختار کالبدی شهر و طراحی محیط های مصنوع از ارتکاب جرائم جلوگیری کرد. بر اساس نتایج حاصله از آزمون ضریب همبستگی پیرسون بین محیط طبیعی از جمله اقلیم و تغییرات فصول و بزهکاری رابطه معنادار وجود دارد چون ضریب معناداری ۰۲/۰ می باشد پس فرضیه با ۹۸% احتمال قابل قبول است.در فرضیه اول نشان دادیم بین افزایش درجه حرارت و بزهکاری خشونت آمیز از جمله ضرب وجرح رابطه مستقیمی وجود دارد. فرضیه فوق الذکر با قوت بالا مورد تایید قرار می گیرد چون ضریب معناداری ۰۳/۰ می باشد پس فرضیه تائید می شود. در فرضیه دوم نیز نشان دادیم ساحلی بودن و معماری شهری در شهرستان بوشهر باعث افزایش بزهکاری می شود. بر اساس نتایج حاصله از آزمون ضریب همبستگی پیرسون بین ساحلی بودن و معماری شهری در شهرستان بوشهر با افزایش بزهکاری رابطه معنادار وجود دارد. چون ضریب معناداری ۰۴/۰ می باشد پس فرضیه با ۹۶% احتمال تائید می شود.

Keywords:

محیط , محیط طبیعی , بزهکاری , بزهکار , شهرستان بوشهر