بررسی ارتباط بین رضایت زناشویی و تعهد زناشویی با نقش واسطه ای صمیمیت جنسی در در زوجین

مقدمه و هدف: لازمه تداوم هر ازدواج و زندگی مشترکی برای حصول رضایت زناشویی توجه به رعایت عواملی همانند؛ تعهد، احترام، صمیمیت و اعتماد بین زوجین می باشد. بدیهی است که در غیاب هر یک از این عوامل زندگی زناشویی و به تبع آن تحقق صمیمیت جنسی با مشکلات جدی و عدیده ای روبرو می شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط بین رضایت زناشویی و تعهد زناشویی با نقش واسطه ای صمیمیت جنسی در زوجین انجام شده است.روش پژوهش: روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی، بود. جامعه آماری کل در این کار پژوهشی کلیه زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره روانشناختی و خانواده شهر اهواز و در زمستان ۱۴۰۱ به تعداد ۱۵۰ نفر بوده اند که از بین آن ها ۱۰۰ نفر (۵۰ زوج) به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها و اطلاعات لازم از پرسشنامه های صمیمیت جنسی بطلانی و همکاران(۱۳۸۹)، رضایت زناشویی (EMSS) ، تعهد زناشویی (DCI)، بهره برداری شده است. در نهایت برای تجزیه و تحلیل داده ها از از نرم افزارهای آماری pls وspss ، مبتنی بر محاسبه ضریب همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری SEM جهت تصمیم گیری در خصوص پذیرش یا عدم پذیرش فرضیه های پژوهش مورد استفاده قرار گرفته شد. یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که صمیمیت جنسی به عنوان متغیر میانجیگر در ارتباط بین متغیرهای رضایت زناشویی و تعهد زناشویی زوجین، با توجه به ضریب مسیر R۲=۰/۹۰۱ به دست آمده اثرات معناداری دارد. در ادامه یافته ها حاکی از آن بودند که رضایت زناشویی با ضریب ۰/۴۵ و سطح معناداری ۰/۰۰۰۱ به صورت مستقیم تاثیر مثبت و معناداری بر تعهد زناشویی دارد. نتیجه گیری: با توجه به یافته های به دست آمده می توان گفت؛ مسئولین ذی ربط می توانند با برگزاری دوره های آموزشی هدفمند قبل و بعد از ازدواج برای زوجین با هدف افزایش آگاهی و بینش آنان در این حوزه ها و همچنین با طراحی و اجرای دوره های عملیاتی در کارگاره ها و نشست های مهارت آموزی زندگی برای زوجین به ویژه برای زوجین به صورت برنامه ریزی شده و مدون؛ صمیمیت جنسی، رضایت زناشویی و تعهد زناشویی را در بین زوجین به میزان قابل توجهی ارتقاء دهند.