سنجش میزان آمادگی ازدواج جوانان در شهر تهران

Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 105

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

FPAICONG04_030

تاریخ نمایه سازی: 25 تیر 1402

Abstract:

زمینه و هدف: آمادگی برای ازدواج گام مهمی در تصمیم گیری برای ازدواج است و می تواند به عنوان ارزیابی خود فرد در رابطه با ظرفیت ها و منابع وی برای رسیدگی به خواسته ها و چالش های زندگی زناشویی در نظر گرفته شود. این یکی از مهم ترین جنبه هایی است که رضایت زناشویی را در آینده تعیین می کند و در رفتار زناشویی افراد نقش بسزایی دارد. آگاهی از میزان آمادگی ازدواج جوانان در مولفه های مختلف می تواند نقش مهمی در تدوین سیاست ها و برنامه ها برای ازدواج موفق و تحکیم خانواده داشته باشد. در این راستا هدف پژوهش حاضر سنجش میزان آمادگی ازدواج جوانان شهر تهران بوده است.روش پژوهش: پژوهش حاضر توصیفی بوده و به روش پیمایش انجام شده است. جامعه آماری شامل دختران و پسران مجرد در سن ازدواج ساکن شهر تهران بوده که از بین آنان تعداد ۳۸۴ نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله-ای انتخاب شده اند. مشارکت کنندگان شامل ۲۳۰ دختر و ۱۵۴ پسر بوده اند. داده ها با استفاده از پرسشنامه آمادگی ازدواج قلیلی (۱۳۹۱)، شامل ابعاد آمادگی فردی، آمادگی بین فردی و آمادگی زمینه ای با ۱۱ مولفه جمع-آوری شده که در مجموع دارای ۷۱ گویه با مقیاس پنج درجه ای، از کاملا (۴) تا اصلا (۰) است. تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و از طریق نرم افزار SPSS ۲۵ انجام شده است.یافته ها: بیشترین فراوانی به ترتیب مربوط به آمادگی ازدواج زیاد (۴۵%)، متوسط (۳۴.۶%)، بسیار زیاد (۱۸.۶%) بوده است و درصد بسیار کمی (۱.۸%) از مشارکت کنندگان آمادگی ازدواج خود را کم ارزیابی کرده اند. میانگین نمره کلی آمادگی ازدواج (استاندارد شده در بازه ۰ تا ۱۰۰) ۶۶.۴۸ با انحراف استاندارد ۱۴.۴۵ بوده است. بیشترین میانگین مربوط به آمادگی روانشناختی (۷۱.۲۲) بوده و پس از آن به ترتیب آمادگی اخلاقی (۷۰.۳۱)، آمادگی شخصیتی (۶۸.۱۳)، مدیریت هیجان (۶۷.۷۰)، آمادگی جسمی (۶۷.۴۹)، آمادگی اجتماعی (۶۷.۴۴)، آمادگی خانوادگی (۶۷.۲۰)، کفایت عقلی (۶۶.۶۹)، نقش های مربوط به خانواده (۶۴.۸۶) و مهارت ارتباطی (۶۴.۷۳) قرار گرفته است و کمترین آمادگی نیز مربوط به آمادگی مالی (۵۰.۲۶) بوده است.نتیجه گیری: بر اساس یافته ها با توجه به این که از بین یازده مولفه آمادگی ازدواج، آمادگی مالی با اختلافی قابل توجه نسبت به سایر مولفه-ها، کم ترین نمره میانگین را داشته است، ضرورت دارد برای آمادگی ازدواج و ترغیب جوانان به ازدواج، در سیاستگذاری و برنامه ریزی ها در این حوزه، ارائه راهکارهایی مناسب برای ایجاد آمادگی مالی به طور ویژه مورد توجه قرار گیرn.

Authors

شهره روشنی

استادیار، دانشگاه الزهرا(س)، تهران

سیده فاطمه موسوی

دانشیار، دانشگاه الزهرا(س)، تهران

منصوره زارعان

استادیار، دانشگاه الزهرا(س)، تهران