واکاوی عوامل موثر بر کاهش میل به ازدواج کارمندان مرد مجرد سازمان تامین اجتماعی شهر شیراز با رویکرد پدیدارشناسی

زمینه و هدف: ازدواج قراردادی اجتماعی است که در آن، یک زن و یک مرد براساس تعهدات قانونی، شرعی و اخلاقی تصمیم می گیرند در ساختار زن و شوهر با هم زندگی کنند. طبق بررسی های آماری، تمایل به ازدواج در سال های اخیر کاهش پیدا کرده است که در نتیجه آن زاد و ولد سیر نزولی پیدا کرده و جمعیت کشور رو به پیری در حرکت است. از این رو، هدف پژوهش حاضر کشف و فهم مولفه های موثر در فرآیند ازدواج در کارمندان مرد مجرد بالای ۳۵ سال سازمان تامین اجتماعی شهر شیراز است.روش: پژوهش حاضر یک مطالعه کیفی از نوع پدیدارشناسی با استفاده از روش کلایزی است که در زمستان سال ۱۴۰۱ انجام شده است. که در آن ۱۸ شرکت کننده (مرد مجرد بالای ۳۵ سال) به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از روش مصاحبه نیمه ساختارمند استفاده شد و این روند تا مرحله اشباع داده ها ادامه داشت. این داده ها در مراحل هفت گانه روش کلایزی مورد تحلیل قرار گرفت. اعتبارسنجی داده ها با استفاده از معیارهای لینکولن و گوبا مورد بررسی و تایید واقع شد. یافته ها: یافته های حاصل حاکی از احصا ۶ مضمون شغلی، اقتصادی، روانشناختی، سلامت جسمی، رفتاری و فرهنگی بود که ۲۰ خوشه و ۷۹ کد را پوشش می دادند. براساس کدهای شناسایی شده، مضامینی همچون اقتصادی (۱۸کد)، شغلی (۱۷کد) و تغییر نگرش نسبت به ازدواج (۱۳کد)، به ترتیب دارای اولویت بودند. نتیجه گیری: براساس فراوانی مشاهده شده، از بین عوامل ذکر شده، عامل مهم کاهش میل به ازدواج در درجه اول شغلی؛ در درجه دوم رفتاری، سپس اقتصادی شناسایی شده اند و در صورتی که راهبردهای مناسبی از سوی مسئولین اتخاذ شوند، پیامدهای مطلوب رخ خواهند داد. از این رو بکارگیری مشاوره های مطلوب و برنامه های اثربخشی مبتنی بر افزایش میل به ازدواج در لیست دوره های ضمن خدمت برای کارمندان مجرد می تواند نقش مهمی در بهبود این مساله داشته باشد.

Keywords:

واکاوی , عوامل موثر , میل به ازدواج , کلایزی