پیشگیری از مشکلات بهداشتی شایع در دریانوردان با آموزش خودمراقبتی

مراقبت های پزشکی و آموزشی و ایجاد تدابیر خاص برای جلوگیری از گسترش بیماری اهمیت بسزایی در حفظ سلامتی دریانوردان دارد. دسترسی مستقیم و سریع به کمک های پزشکی مناسب، همواره در دسترس این گروه نیست. با توجه به اینکه دریانوردی شغلی خطرناک با نرخ مرگ و میر بالاتر نسبت به بسیاری از مشاغل خشکی است، خودمراقبتی، متداول ترین پاسخ رفتاری پیشگیری از بیماری های شایع در این گروه تلقی می شود. مهمترین دستاورد تقویت رویکرد خودمراقبتی این است که ملوانان تصمیمات درستی درباره استفاده صحیح از مراقبت های بهداشتی گرفته و رفتارهای خودمراقبتی را به طور مناسب در مورد مشکلات بهداشتی انتخاب و اجرا کنند. خودمراقبتی دریانوردان می تواند شامل پیشگیری از بیماری های ناشی از کار، پیشگیری و حفاظت شغلی و عوامل زیان آور مکانیکی، پیشگیری از عوامل زیان آور ارگونومیکی، پیشگیری از عوامل زیان آور شیمیایی، پیشگیری از عوامل زیان آور فیزیکی، پیشگیری از مشکلات تغذیه ای باشد. خودمراقبتی در دریانوردان به وضوح موجب افزایش کارآیی و مهارت های فردی ملوانان در مقابل بیماری ها می شود. از طرفی، فراگیری فعالیت های خودمراقبتی می تواند ملوانان را به سمت حفظ سلامتی سوق دهد، سازگاری فرد را با محیط و مشکلات بهداشتی افزایش دهد، توان مراقبت از خود را در ملوانان بیشتر کند و میزان ابتلا و از کارافتادگی و هزینه های درمانی را کاهش دهد.

Keywords:

Prevention , Health problems , Seafarers , Self-care. , پیشگیری , مشکلات بهداشتی , دریانوردان , خودمراقبتی.