تاثیر بازی درمانی بر توجه و تمرکز وحافظه ی فعال کودکان مبتلا بهبیش فعال نقص توجه

زمینه و هدف : اختلال کم توجهی /بیش فعالی یک اختلال روانپزشکی ،در میان کودکان ، نوجوانان و بزرگسالانمی باشد. فقدان توجه در موقعیت های اجتماعی، ممکن است به شکل تعویض مکرر موضوع صحبت ، گوش ندادنبه دیگران ، پیروی نکردن از قواعد یا جزییات بازیها یا فعالیت ها نمود پیدا کند. آنچه حائز اهمیت است این رفتارهابر عملکرد آنها تاثیرسوء می گذارد که در نتیجه باعث واکنش منفی اطرافیان ، خانواده ، کادر مدرسه میشود و درنهایت باعث کاهش اعتماد به نفس و احساس بیکفایتی در این کودکان میگردد و ممکن است آنها از مدرسه و اجتماعمتنفر گردند. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی بازی درمانی بر میزان توجه ، تمرکز و حافظه فعال در کودکانمبتلا به بیش فعالی/ نقص توجه انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه یک طرح نیمه آزمایشی با پیش آزمون ، پسآزمون و پیگیری بود. جامعه آماری، در برگیرنده کودکان مبتلا به بیش فعالی / نقص توجه در شهرتبریز بود. نمونهپژوهش ۳۰ کودک مبتلا به بیش فعالی / نقص توجه بود که به طور تصادفی در گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند( ۱۵ نفر در هر گروه ) و مقیاس عملکرد پیوسته و مقیاس حافظه فعال را تکمیل کردند. بازی درمانی طی ۸ جلسه درگروه آزمایش اجرا گردید و گروه کنترل هیچ آموزشی را دریافت ننمود. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس بااندازه گیری مکرر و از طریق نرم افزار ۲۳ - SPSS تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین نمرات توجه ،تمرکز و حافظه فعال پس از بازی درمانی در گروه های آزمایش و کنترل تفاوت معناداری داشته است ( ۰۰۱ > P) (واین تفاوت در مرحله پیگیری نیز حفظ گردید ( ۰۰۱ > P). به عبارت دیگر، بازی درمانی منجر به بهبود میانگیننمرات توجه و تمرکز و افزایش میانگین نمرات حافظه فعال در آزمودنیهای گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شد نتیجه گیری: بازی درمانی بر توجه ، تمرکز و حافظه فعال اثرگذار است . بنابراین پیشنهاد می گردد که این مداخله درکودکان مبتلا به بیش فعالی / نقص توجه به کار گرفته شود

Keywords:

تمرکز , حافظه فعال , توجه , نقص توجه , بیش فعالی , بازی درمانی , کودک , اختلال بیش فعالی