بررسی اثر ساختارهای سیم پیچی در کیفیت انتقال توان بی سیم دینامیکی در کاربرد خودرو الکتریکی

در دهه های اخیر مشکلاتی همچون آلودگی هوا و کاهش منابع سوخت های فسیلی گرایش به خودروهای الکتریکی را به شدت افزایش داده است . انتقال توان بی سیم یک روش کارآمد و مطمئن برای شارژ وسایل نقلیه الکتریکی ثابت و متحرک است . مشکل اصلی در روش شارژ دینامیکی ، میزان توان انتقالی و نوسانات آن است . هدف این مقاله ، مقایسه شش نوع ساختار مختلف سیم پیچی با گام کامل ، کسری و متمرکز و انتخاب بهترین نوع سیم پیچی برای فرستنده و گیرنده در کاربرد شارژ دینامیکی خودروهای برقی است . در این مقاله از روش تابع سیم پیچ برای مدلسازی دقیق تر سیم پیچ ها از لحاظ هارمونیک های فضایی و محاسبه اندوکتانس های خودی و متقابل آنها با تغییر مکان خودرو استفاده شده است . همچنین برای تحریک سیم پیچ ها، به جای استفاده از اینورتر متداول تک فاز از نوع سه فاز برای کاهش ریپل توان استفاده شده است . مبنای مقایسه انجام شده میزان توان انتقالی و ریپل توان است . نتایج مدلسازی و شبیه سازی جهت تایید نتایج ، ارائه شده است