سبک یادگیری و هوشمند سازی مدارس(مطالعه موردی دانش اموزان شهر زابل)

آموزش رکن اصلی در توسعه پایدار هر کشور است و آموزش الکترونیکی، امروزه از جدیدترین ومطمئنترین روشها در توسعه آموزشهای فردی و سازمانی است و مهمترین دغدغه نظام آموزش و پرورش یک کشور، ایجاد بستری مناسب جهت رشد و تعالی سرمایه های فکری در جامعه اطلاعاتی و دانایی محور میباشد برای آنکه همه گروه های اجتماعی قادر باشند به طور موثر در چنین جامعهای مشارکت داشته باشند باید یادگیری پیوسته، خلاقیت ونوآوری را یاد بگیرند. تحقق این امر مستلزم تعریف مجدد و نوینی از نقش وکارکرد مدارس به عنوان اصلیترین نهادهای آموزش در جامعه میباشد.این پژوهش درصدد ارتباط بین هوشمند سازی مدارس و سبک یادگیری است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل ۳۵۰۰ نفر از دانش آموزان مدارس زابل در سال ۱۴۰۱ بودند. روش نمونه گیری پژوهش حاضر از نوع تصادفی ساده بود. همچنین در این پژوهش از روش مطالعه پیمایشی و از ابزار پرسشنامه برای شناسایی تاثیر میان متغیرها و با استفاده از نرم افزارSPSS برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد بین هوشمندسازی مدارس با سبک های یادگیری تحصیلی دانش آموزان در مدارس زابل رابطه معناداری وجود دارد.

Keywords:

هوشمندسازی مدارس , مدارس متوسطه , سبک های یادگیری , دانش آموزان , زابل