بررسی رابطه هوش هیجانی و عزت نفس بر کاهش پرخاشگری در دانش آموزان ابتدایی

نظام های آموزشی همواره تلاش میکنند از شیوه ها و فنون متناسب با اصول و انتظارات برنامه های درسی، اهداف و محتوا را به درستی به مخاطبان انتقال دهند. برای نیل به این هدف مهم، معلمان از نقش بی بدیلی در نظام آموزشی برخوردارند، اگر آنان از فرایند علمی و منطقی آموزش مطلع نباشند و برای تحقق اهداف از شیوه هایی نامتناسب بهره بگیرند، همه فعالیت های تعلیم و تربیت بی ثمر خواهد بود. تعلیم و تربیت در دنیای امروز مفهومی متفاوت با گذشته دارد و ضروری است برای ایجاد تحول در نظام آموزشی، علاوه بر ایجاد تحول در خرده سیستم های مختلف، در نگرش و تدریس معلمان نیز تحولاتی ایجاد شود. برای دستیابی به چنین تحولی معلمان باید دانش و بینشی صحیح از نظریه ها و راهبردهای مختلف و جدید آموزشی داشته باشند . بسیاری از صاحبنظران تربیتی مثل سیراتینک گودلد معتقدند که فقر تفکر دانش آموزان در نتیجه حاکمیت روش های سنتی در مدارس است .گرایش معلم به روشهای متکی به انتقال دانش به ذهن دانش آموزان، تمایل و وابستگی آنان را به معلم افزایش داده و منجر به وخیمتر شدن مشکلات یادگیری در زمینه های معلم نباید محتواهای گوناگون درسی را به ذهن محتواهای گوناگون می شود . معلم صرفا درس میدهد و فراگیران نیز به طور موقتی حفظ میکنند، ما فقط یاد گرفته ایم درس بدهیم و دانش آموزان نیز آموخته اند که تنها حفظ نمایند و بدون چون و چرا مطالب را از ما بپذیرند .

Keywords:

پرخاشگری , عزت نفس , هوش هیجانی , دانش آموزان