تفاوت های روانی و جسمانی دانش آموزان

اخیرا، طرز تفکر جهانیان در مورد فرایندهای یاددهی- یادگیری به طور کامل تغییر کرده است. در سالهای نه چندان دور، بسیاری اعتقاد داشتند که ذهن کودکان همانند ظرفهای خالی است که در انتظار پر شدن با دانش و مهارت است در دنیای کنونی پیشرفت و توسعه هر جامعه را بیش ازهر چیز درگرو تربیت نیروهای انسانی کارآمدی میدانند که بتوانند با اندیشه پویا و مهارت های روانشناسی خود امکانات بالقوه موجود در آن جامعه را به امکانات بالفعل و قابلاستفاده تبدیل نمایند. در پژوهشهای متعددی نشان دادهشده است که آموزش ، درسی عملی و آزمایشگاهی است اما در ایران بیشتر از روشهای سنتی استفاده میشود و رویکرد معلم محوری خاصی بر آن حاکم است. فعالیتهای در آموزش این درس در نظام آموزشی کشور جز در موارد اندک، در بیشتر موارد به شیوه سنتی است؛ لذا کودکان ممکن است به هدفهای مورد نظر این درس نائل نشوند. در چنین وضعیتی آموزش به شیوه سنتی و حافظه مدار و سخنرانی هرگز کودکان را برای مواجه ه با مسایل در هم تنیده دنیای امروز و فردا آماده نخواهد کرد. بنابراین، با توجه به نقش مهم معلم به نظر می رسد به کارگیری شیوه های آموزشی موثر توسط معلم به نحوی که دانش آموزان از وقت خود برای انجام فعالیت ها حداکثر استفاده را ببرند؛ توجه به معلم به تفاوت های فردی دانش آموزان برای دستیابی به رشد شخصی مطلوب و می تواند به بهبود وضعیت آموزش در مدارس کمک کند.

Keywords:

روان , معلم , دانش آموزان , روانشناختی , موفقیت .