تاثیر آموزش همدلی بر انعطاف پذیری و خودمهارگری اجتماعی دانش آموزان دختر پایه دهم دبیرستان

تحقیق حاضر با هدف تاثیر آموزش همدلی بر انعطاف پذیری و خودمهارگری اجتماعی دانش آموزان دختر پایه دهم دبیرستان شهر تهران انجام شد. طرح پژوهشی تحقیق حاضر از نوع نیمه آزمایشی با دو گروه آزمایش و کنترل و سنجش پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دختران دانش آموز سال دهم در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ تشکیل داد. برای انتخاب افراد نمونه در این پژوهش ، از روش نمونه گیری در دسترس، استفاده شد؛ به گونه ای که از میان دانش آموزان داوطلب ۳۰ نفر انتخاب شده و سپس به صورت تصادفی ، در هر گروه آزمایش و کنترل، ۱۵ نفر جای گذاری شدند. آموزش همدلی بر اساس پروتکل وزیری و لطیفی کاشانی (۱۳۹۰) در ۸ جلسه برای گروه آزمایش انجام شد. افراد در پیش آزمون و پس آزمون به پرسشنامه های تحقیق پاسخ دادند. نتایج حاکی از آن بود که آموزش همدلی بر بهبود انعطاف پذیری و خودمهارگری اجتماعی دانش آموزان دختر پایه دهم دبیرستان تاثیر دارد، در نتیجه توصیه می شود آموزش همدلی در مدارس به منظور بهبود انعطافپذیری و خودمهارگری دانش آموزان اجرا شود.

Keywords:

آموزش همدلی , انعطاف پذیری , خودمهارگری اجتماعی .