بررسی آموزه های مهدوی در پرتو تعلیم و تربیت اسلامی

فهم مسئله مهدویت ، از جمله اموری است که مستلزم بذل فهم و باریک بینی و عقل ورزی ست ، لذا لازم است نظام تعلیم وتربیت در خصوص مهدویت نیز با ژرف اندیشی و باریک بینی عمل نماید و اموری چون تبیین نقش های سازنده اعتقاد به مهدویت در جریان زندگی فردی ،اجتماعی ،تاریخی و مسئولیت شیعه در دوران غیبت را محور فعالیت خود قرار دهد. مهدویت و انتظار با توجه به ابعاد شخصیت آدمی و حوزه های سه گانه اثرگذاری اقدامات تربیتی و یادگیری ، در حوزه بینش ها، گرایش ها و رفتار ها دلالت تربیتی گوناگونی دارد. تربیت مهدوی مبتنی بر فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی ، نقشی محوری و مهم در زمینه سازی برای ظهور ایفا می کند و لازم است که دولت نسبت به سیاست گذاری در تعلیم و تربیت و تدوین نظام آموزش و پرورش بر اساس آموزه های مهدویت و انتظار اهتمام ورزد. همچنین لازمه موفقیت نظام تعلیم و تربیت در ایجاد معرفت نسبت به مهدویت این است که به بازنگری عملکرد خود در بعد محتوا ، روش و ترویج بپردازد. از جمله وجوه تربیتی مهدویت می توان به کارکرد هدفمند و پویا، تعامل دو سویه مربی و متربی و...اشاره کرد.

Keywords:

مهدویت , تعلیم و تربیت , تربیت مهدوی , انتظار , ظهور