بررسی ویژگی های شخصیتی و توانمندی های معلمان بر تدریس و یادگیری دانش آموزان

مدرسه خانه دوم دانش آموزان است و معلمین همچون پدر و مادران دانش آموزان هستند. معلمین مهره های کلیدی در آموزش و پرورش هستند و بعد از خانواده این معلم است که شخصیت و وضع روحی کودکان را تحت تاثیر قرار می دهد. تقریبا یک سوم وقت کودکان در کلاس می گذرد. به همین خاطر این شخص اثر زیادی در سازمان روحیه و شخصیت کودک دارد و نمی توان نقش معلم را در بهداشت روانی کودکان نادیده گرفت. بنابراین معلم نقش خود را باید به خوبی ایفا کند و اغفال او به کودکان آسیب می رساند. یکی از مهمترین وظایف هر معلم تدریس است که باید موجب یادگیری و تغیر رفتار در دانش آموز شود. روش های تدریس زیادی وجود دارد که هر معلم با توجه به کتابی که تدریس می کند یکی از آنها را بر می گزیند. در این بین تعدادی از معلمان هموز روش های سنتی را پی می گیرند که نتیجه خوبی نمی گیرند. اما تدریس فقط یکی از مهارت های است که یک معلم باید داشته باشد. معلم خوب می تواند حتی نقص کتابهای درسی و کمبود امکانات آموزشی را جبران کند یا برعکس، بهترین موقعیت و موضوع تدریس را با عدم توانایی در ایجاد ارتباط عاطفی مطلوب به محیطی غیر فعال و غیر جذاب تبدیل کند در فرایند تدریس، تنها تجارب و دیدگاه های علمی معلم نیست که موثر واقع میشود، بلکه کل شخصیت اوست که در ایجاد شرایط یادگیری و تغییر و تحول شاگرد تاثیر می گذارد دیدگاه معلم و فلسفه ای که به آن اعتقاد دارد، در چگونگی کار او تاثیر شدیدی می گذارد، بطوری که او را از حالت شخصی که فقط در تدریس مهارت دارد خارج میکند و به صور انسان اندیشمندی در می آورد که مسوولیت بزرگ تربیت انسانها بر عهده اوست. اولین ویژگی که برای شخصیت فردی یک معلم می توان در نظر گرفت، فضایل اخلاقی و ویژگهای شخصیتی والاو. ثانیا علم آن میباشد از آنجایکه دار و ندار فکری، معنوی و شخصیتی افراد یک جامعه در گرو نحوه تعلیم و تربیه مربیان آن جامعه است، باید به مقام معلمان معظم ارج گذاشت. هدف از این مقاله بررسی تاثیر ویژگی های شخصیتی و علمی معلم بر تدریس می باشد.

Keywords:

معلم , دانش آموز , شخصیت , تدریس