اثربخشی طرحواره درمانی در افزایش تاب آوری، سلامت روان و کیفیت زندگی زنان سرپرست خانوار

این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با دو گروه آزمایش و گروه گواه بود. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه زنان سرپرست خانوار مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهرستان گلپایگان در سال ۱۴۰۰ بود. روش نمونه گیری به صورت غیرتصادفی در دسترس انجام شد. بدین ترتیب از بین جامعه آماری پژوهش تعداد۳۰ زن سرپرست خانوار در دو گروه ۱۵ نفره انتخاب شد. در این پژوهش به منظور اندازه گیری متغیرهای مورد نظر، از ابزارهای برنامه آموزشی طرحواره درمانی (۲۰۰۳)، پرسشنامه سلامت عمومی ، پرسشنامه تاب آوری ، پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت استفاده شده است . نتایج نشان داد بین دو گروه آزمایش و کنترل از نظر تاب آوری ، سلامت روان و کیفیت زندگی تفاوت معناداری وجود دارد. بر اساس یافته های این پژوهش ، طرحواره درمانی بر افزایش تاب آوری ، سلامت روان و کیفیت زندگی زنان سرپرست خانواده تاثیر مثبت گذاشته است .

Keywords:

طرحواره درمانی , تاب آوری , سلامت روان , کیفیت زندگی , زنان سرپرست خانواده.