نقش واسطه ای شفقت به خود در رابطه خودپنداره و تصویر بدنی با اضطراب اجتماعی دانشجویان دختر دانشگاه صنعتی اصفهان

اختلال اضطراب اجتماعی به ترس آشکار و پیوسته از موقعیت های اجتماعی یا عملکردی اشاره دارد. خودپنداره و تصویر بدنی در تبیین اضطراب اجتماعی نقش قابل ملاحظه ای می تواند داشته باشد. هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین نقش واسطه ای شفقت به خود در رابطه خودپنداره و تصویر بدنی با اضطراب اجتماعی دانشجویان دختر دانشگاه صنعتی اصفهان بود. مطالعه ی حاضر از نوع طرحهای همبستگی است و از روش معادلات ساختاری مبتنی بر رویکرد حداقل مربعات جزئی استفاده شده است . از جامعه دانشجویان دختر دانشگاه صنعتی اصفهان با روش نمونه گیری داوطلبانه نمونه ای با حجم ۳۰۰ نفر انتخاب شدند. برای جمع آوری دادهها از مقیاس شفقت خود نف ، مقیاس خودپنداره بک و همکاران (۱۹۹۰)، پرسشنامه نگرانی از تصویر بدنی لیتلتون و همکاران (۲۰۰۵) و پرسشنامه اضطراب اجتماعی کونور و همکاران (۲۰۰۰) استفاده شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرمافزارهای spss نسخه ۲۵ و AMOS نسخه ۲۲ تحلیل شد.یافته ها نشان داد، شفقت به خود به میزان ۳/۲۲ درصد از مسیر بین خودپنداره و اضطراب اجتماعی می کاهد. همچنین نتایج بیانگر آن بود که شفقت به خود در رابطه خودپنداره و اضطراب اجتماعی نقش واسطه ای جزئی دارد(۰۵/۰.(p< شفقت به خود در رابطه تصویر بدنی و اضطراب اجتماعی دانشجویان دختر نقش واسطه ای جزئی دارد(۰۵/۰.(p< خودپنداره بر روی اضطراب اجتماعی دانشجویان تاثیر منفی دارد(۰۵/۰.(p< تصویر بدنی بر روی اضطراب اجتماعی دانشجویان دختر اثر مستقیم دارد(۰۵/۰.(p< یافته های پژوهش ، نشانگر اهمیت خودپنداره و تصویر بدنی در تبیین اضطراب اجتماعی بود و شفقت به خود، بین خودپنداره و تصویر بدنی با اضطراب اجتماعی نقش میانجی دارد.

Keywords:

شفقت به خود , خودپنداره , تصویر بدنی , اضطراب اجتماعی , دانشجویان دختر