نقد و بررسی رابطه عشق و ایمان فرد در سپهر های وجودی فلسفه سورن کرکگور
Publish place: The light of knowledge، Vol: 9، Issue: 19
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 98
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ANVAR-9-19_006
تاریخ نمایه سازی: 28 تیر 1402
Abstract:
انسان در اندیشه کرکگور دارای سه سیپر استحسانی, اخلاقی و ایمانی است. فرد در سیهر استحسانی دربی هواهای
نفسانی، و در سپهر اخلاقی ملتزم به دستورهای اخلاقی است و در سپهر ایمانی, ماسوای خدا را ترک می گوبد. عشق و
ایمان دو مولفه کلیدی در افق آندیشه کرکگور هستند که در گذر از سپهر اخلاقی به سپهر ایمانی مطرح می شوند. مسئله
اصلی این پژوهش, رابطه عشق و ایمان در سپهرهای وجودی فلسفه کرکگور است. وی به معرفی دو نوع عشق زمینی
و الهی می پردازد و از حضرت ابراهیم (ع) به عنوان نمونه والای عشق و ایمان یاد می کند و چونان وی از عشق زمینی به
عشق الهی پل می زند و آن را وج ایمان معرفی می کند. رهیافت های به دست آمده در این پژوهش, مطابق دبدگاه
کرکگور نشان می دهد: ۱. کرکگور ایمان را بر التزام شورمندانه به خداوند استوار می داند که درک آن به وسیله عقل
غیرممکن است؛ ۲. از نظر کرکگور، عشق و ایمان یاریگر یکدیگر در تکامل فرد هستند؛ ۳. بن مایه چنین نگرشی,
غیرمعقول شمردن ایمان و وظیفه مند دانستن عشق د اندیشه کرکگور است.
Keywords:
Authors
محمد فنایی اشکوری
استاد گروه فلسفه موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی (ره)
رقیه خسروشاهی
سطح چهار جامعه الزهرا (ع) و پژوهشگر پژوهشگاه مطالعات اسلامی جامعه الزهرا (ع)