مدلسازی نانوذرات اکسید آهن پوشش دار شده با اسید فولیک توسط باکتری باسیلوس مگاتریوم

نانو ذرات مغناطیسی، دارای ثبات در شرایط مختلف فیزیولوژیکی، زیست سازگاری مناسب، پایداری شیمیایی بالا، سمیت کم، و ... می باشند و می توانند به عنوان نانو حامل های مناسب در سیستم های تشخیصی و دارو رسانی نوین مورد توجه قرار گیرند. بنابراین هدف از این پژوهش مدلسازی نانوذرات اکسید آهن پوشش دار شده با اسید فولیک توسط باکتری باسیلوس مگاتریوم بود. روش تحقیق: در قسمت مدلسازی نخست کریستال های نانویی از نانوذرات FeO ، Fe۲O۳ و Fe۳O۴ طراحی و پارامترهای مختلف فیزیکوشیمیایی آنها در شرایط insilico ارزیابی گردید. یافته ها: قسمت شبیه سازی نشان داد که پایداری نانوذرات پوشش دار، نسبت به نانو ذرات غیر پوشش دار بسیار بالاتر و انرژی دهیدراتاسیون آنها در آب نیز بیشتر می باشد. همچنین دریافتیم که نانوذرات بزرگتر پایداری بیشتر و نانوذرات کوچکتر پایداری کمتری داشتند. ضمنا نانوذرات Fe۳O۴ نسبت به نانوذرات Fe۲O۳ و FeO از درجه پایداری بالاتری برخوردارند. نتیجه گیری: با کمک نتایج بدست آمده می توان در پروژه های آینده از این نانوذرات برای مقاصد ژن درمانی، دارو درمانی و تصویر برداری هدفمند استفاده نمود.

Keywords:

مدلسازی , نانوذرات اکسید آهن , اسید فولیک , باکتری باسیلوس مگاتریوم