بهینه سازی شرایط و عوامل سنتزی جهت دستیابی به پلیسولفون با جرم مولکولی بالا

پلی سولفونها، پلیمرهای ترموپلاستیک آمورف با ساختاری دارای واحدهای تکراری گروه آریل آروماتیکی، اتصالات اتر و گروه های سولفون میباشند که به دلیل برخورداری از مجموعه ای از خواص مطلوب نظیر پایداری حرارتی و شیمیایی، استحکام مکانیکی و بسیاری از خصوصیات مطلوب دیگر در بخش های مختلف صنعتی و خانگی کاربرد دارند. در این مطالعه جهت تهیه پلی سولفون، از پارامترهای متفاوتی که در منابع مختلف گزارش شده است، استفاده شد تا روش بهینه جهت دستیابی به پلیمری با جرم مولکولی مناسب به دست آید. لازم به ذکر است که در این راستا پارامترهای متفاوتی از جمله مونومر، دما و زمان به عنوان ملاکهای اصلی در نظر گرفته شده است. از مونومرهای بیس(-۴فلورو فنیل سولفون) و بیس(-۴کلرو فنیل سولفون) به عنوان مونومرهای دی هالیدی و دمای واکنش از ۱۲۰ تا ۱۹۰ درجه سانتی گراد در دو مرحله و با زمانهای متفاوت برای دستیابی به پلیمری با جرم مولکولی مطلوب استفاده گردید. در نهایت با توجه به رشد جرم مولکولی، روش بهینه شده با استفاده از مونومر دی هالیدی بیس(-۴کلرو فنیل سولفون) و دمای بهینه انجام واکنش ۱۴۰ درجه سانتیگراد به مدت ۴ ساعت و دمای تکمیل واکنش ۱۶۵ درجه سانتیگراد به مدت ۴۸ ساعت تعیین گردید.

Keywords:

پلی سولفون , جرم مولکولی , جانشینی آروماتیکی نوکلئوفیلی , سنتز , مونومر.