بررسی عوامل موثر بر پذیرش فناوریهای جدید توسط مدیران آموزشی مقطع متوسطه اول و دوم شهر آبادان با استفاده از مدل پذیرش فناوری

پژوهش حاضر با بررسی عوامل موثر بر پذیرش فناوری های جدید با استفاده از مدل پذیرش فناوری در بین مدیران آموزشی مقطع متوسطه شهر آبادان در جامعه آماری شامل کلیه مدیران آموزشی مقطع متوسطه اول و دوم شهر آبادان به تعداد ۹۰ نفر، در سال ۱۳۹۶ انجام شد که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد ۷۳ نفر از طریق فرمول کوکران انتخاب شدند. ابزار ۱ گردآوری اطلاعات پرسشنامه پذیرش فناوری دیویس (۱۹۸۹) با ۲۳ گویه بود. روایی پرسشنامه از طریق روایی محتوا با استفاده از راهنمایی و تایید صاحبنظران علوم تربیتی، روایی صوری از طریق تعدادی از پاسخگویان و روایی سازه از طریق تحلیل عاملی تاییدی تایید شد. پایایی پرسشنامه از طریق ضریب آلفای کرونباخ برای مولفه های درک آسانی کاربرد ۰/۹۰، درک مفید بودن ۰/۹۰، نگرش به کاربرد ۰/۸۱، تصمیم به استفاده ۰/۷۱، و استفاده عملی ۰/۷۶ تعیین گردید. روش تحلیل داده ها از طریق ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون ساده انجام گرفت. نتایج نشان داد درک آسانی کاربرد فناوری بر استفاده عملی فناوری تاثیر دارد. درک مفید بودن فناوری بر استفاده عملی فناوری تاثیر دارد. نگرش به کاربرد فناوری بر استفاده عملی فناوری تاثیر دارد. تصمیم به استفاده فناوری بر استفاده عملی فناوری تاثیر دارد.

Keywords:

پذیرش فناوری های جدید , مدل پذیرش فناوری , مدیران آموزشی