خاستگاه اندیشه ی شاعران بختیاری در «نوروز و نوگل» آرمان راکیان

یکی از راه های تبیین و تشریح جایگاه شاعران و نویسندگان، توجه به خاستگاه و آبشخور اندیشه آنهاست. مسئله ای که اگر به درستی شناخته شود، درک درست از آثار مختلف را موجب می شود؛ بنا بر این پژوهش در ادبیات ،باهدف ره یافتن به آبشخور تفکر صاحبان آثار برای شناختن فرهنگ غنی گذشته، داستان ها و حکایات منسوخ شده، حماسه ها و باور و آیین های ملی و مذهبی راه گشاست. پژوهش حاضر نیز، با روش توصیفی تحلیلی، در پی پاسخ به این پرسش که خاستگاه اندیشه شاعران بختیاری از کدامین سرچشمه هاست؟ به تتبع در آثار ذی قیمت، اما کمتر شناخته شده آن قوم با پیشینه، پرداخته است. حاصل پژوهش، نمایانگر این است که آثاری چون «نوروز و نوگل» اثر آرمان راکیان با توجه به آشنایی سرایندگان آنها با آثار پیشینیان، مثل ها و قصه ها و نیز دیگر روایات اساطیری و ابعاد مختلف فرهنگ کهن، هویت پیشین بخشی از این کهن سرزمین را بازنمایی و روایت کرده است.

Keywords:

اندیشه شاعران بختیاری , آیین ها و باورها , آرمان راکیان , بزم نامه نوروز و نوگل