تربیت اخلاقی موقعیت مدار
Publish place: Islamic studies in educational sciences، Vol: 1، Issue: 1
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 202
نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ESMIU-1-1_001
تاریخ نمایه سازی: 2 مرداد 1402
Abstract:
در این مقاله تلاش شده به کمک صورتبندی مفهوم «تربیت اخلاقی موقعیت مدار» میان اعتقاد به ثبات اخلاق یا اطلاق ارزش ها و اصول اخلاقی با تغییرات ناگزیر و واقعی که در موقعیت یادگیری پدید می آید به نحوی جمع بندی شود که امکان تحقق تربیت اخلاقی فراهم گردد. زیرا تربیت اخلاقی از یکسو به موقعیت یادگیری حساس است و از سوی دیگر به ثبات اصول اخلاقی وابسته می باشد. ولی متاسفانه بی توجهی به شرایط یادگیری در قالب «نسبیت هراسی» و همچنین بی توجهی به ثبات ارزش های اخلاقی در قالب «نسبیت گرایی»، دو جریان اجتماعی فرهنگی متضاد و نسبتا پایداری را پدید آورده که یکی از پیامدهای مهم آن غفلت یا تاخیر در برنامه ریزی برای تربیت اخلاقی است. به نظر می رسد رویکرد تشکیک گرایی در تعلیم وتربیت که متکی بر مبانی حکمت متعالیه است (علم الهدی، ۲۰۰۹) می تواند به عنوان یک جایگزین مناسب برای نسبیت گرایی و نسبیت هراسی در حوزه ی اخلاق به سیاستگذاری و برنامه ریزی درباره ی تربیت خلاقی کمک کند.
Keywords:
Authors
جمیله علم الهدی
گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران