بررسی افکار و اندیشه های میرزاده عشقی براساس وقایع روزگار او

بیان تاثیر اجتماع و محیط بر اندیشه شاعران و نویسندگان که از گذشته مورد توجه منتقدان قرار گرفته بود در قرن حاضر پررنگ تر شد. در سال های پایان دوره قاجار که ایران در کشمکش و هرج و مرج به سر می برد و قوای بیگانه از سه جهت خاک وطن را اشغال کرده بودند، اتفاقات مهمی چون انقلاب مشروطه، قرارداد وثوق الدوله با انگلیس و جمهوری رضاخانی رخ می دهد. آشنایی با دیدگاه و اندیشه های نویسندگان خارج از کشور و نیز اجتماع و محیط متفاوت زندگی اروپاییان با ایران، توجه روشنفکران و تجددخواهان را به خود جلب می کند. در این سال ها، میرزاده عشقی به عنوان یک روزنامه نگار و شاعر انقلابی اندیشه های خود را در قالب شعر و نوشته بیان می کند، او ضمن دفاع از مشروطه خواهان، خواستار تغییر در قوانین و حذف سردمداران آن می شود؛ با جمهوری رضاخانی مخالفت کرده و از مخالفان اصلی قرارداد وثوق الدوله با انگلیس است. عدم آشنایی او با احزاب و جمعیت های سیاسی، سبب سطحی نگری و انتقاد بی نقشه و بدون هدف می شود که او را گاه در مقابل عامه مردم و نیز روحانیت قرار می دهد. این پژوهش بر پایه مستندات تاریخی و اندیشه های روشنفکران و مبارزان ایران به بیان دیدگاه های عشقی در مبارزه و شیوه مقاومت او می پردازد.

Keywords:

میرزاده عشقی , مشروطه , مهاجرت , قرارداد ۱۹۱۹ , جمهوری , ناسیونالیست