روان درمانی و اصلاح روحیه دانش آموزان دارای نقص عضو در مدارس

نقایص جسمانی که در کودکان وجود دارد، برای ایشان چندان ملموس نیست؛ ولی به تدریج که آنها وارد مرحلهنوجوانی و جوانی میشوند، نسبت به خود و زیبائی خود حساس شده و داوری دیگران را درباره خود به حساب می آورند.این که درباره آنها چه قضاوتی شود در روحیه آسیب پذیرش موثر است. وجود نقص در دستها و پاها، یا هر نوع نقص عضوی دیگر، کافی است که یک دانش آموز نوجوان را به زندگی بدبین سازد و او را از وارد شدن در اجتماع باز دارد. باوجود نقص در بدن به نظر او اثبات شخصیت و سازش با مشکلات برایش دشوار است و نمیتواند به توافق با محیطدست یابد. نتایج این مقاله که با روش تحلیل کیفی انجام شده، با تکیه بر روش های روان درمانی دانش آموزان دارای نقص عضو نشان داد که روش های درمانی راه حل محور می توانند در کاهش عوارض روانی ناشی از نقص عضو در نوجوانان و دانش آموزان معلول در مدارس مفید باشد.

Keywords:

روان درمانی , اصلاح , روحیه , نقص عضو , معلولیت , مدرسه , معلم , دانش آموز , والدین.