بررسی تجارب و ادراک معلمان از روش تدریس بازی برای کسب مهارت های اجتماعی، شناختی و عاطفی دانش آموزان ابتدایی

فرآیند تعلیم و تربیت به واسطه روشها و الگوهای متناسب با هر درس صورت میپذیرد. به علت علاقه کودکان به بازی، سریعتر و عمیقتر جذب آموزش تلفیق شده با بازی میشوند و در نتیجه، یادگیری درونی حاصل از بازی منجر به رشد ذهنی، عاطفی و اجتماعی ماندگارتر و موثرتر دانش آموز میگردد. در این بین برای اجرای روش های تدریس بازی محور معلم نقش اساسی دارد. موضوع مورد بررسی مقاله حاضر ادراک و تجربه معلمان از یادگیری بازی-محور میباشد. جامعه آماری در این تحقیق معلمان ابتدایی شهرستان مرند است که ۱۴ نفر از آموزگاران ابتدایی به عنوان نمونه انتخاب شده و مضامین تعریف روشهای تدریس بازی-محور، تجربیات، چالشها، راه حلها و پیشنهادات، مباحث قابل تدریس، نگرش معلمان نسبت به استفاده از این روش و اثرات روش یادگیری بازی-محور از نقطه نظر آنها بررسی و تحلیل شده است.

Keywords:

روش تدریس بازی , یادگیری بازی-محور , تجربه و ادراک معلمان , مهارتهای اجتماعی , شناختی و عاطفی