بررسی خودراهبری ریاضی دانش آموزان پایه دهم فنی و حرفه ای

مهارت یادگیری خودراهبری دانش آموزان که شامل تدوین اهداف یادگیری، شناسایی منابع و محتوا برای یادگیری و ارزیابی نتایج یادگیری هستند از جنبه های مهمی در یادگیری ریاضیات محسوب می شوند. هدف پژوهش حاضر بررسی خودراهبری ریاضی دانش آموزان پایه دهم فنی و حرفه ای است که به روش توصیفی از نوع پیمایشی انجام شد. جامعه آماری، دانش آموزان دختر پایه دهم رشته فنی و حرفه ای شهرستان ورامین که بر اساس نمونه گیری در دسترس، ۳۰ نفر از آن ها انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه ۱۵ گویه ای است که بر اساس پژوهش های معتبر طراحی شد. روایی صوری و محتوایی آن توسط تعدادی از صاحب نظران و دبیران ریاضی تایید گردید. آلفای کرونباخ پرسشنامه ۸۸۰/۰ به دست آمده که نشان دهنده پایایی قابل قبول آن است. نتایج نشان داد که دانش آموزان نسبت به پیشرفت خود در ریاضی امیدوار هستند و موفقیت ها و شکست ها به آن ها انگیزه می دهد تا به یادگیری خود ادامه دهند اما در صورتی که نمره مورد نظر خود را در ریاضی دریافت نکنند، مطالعه آن را دوست ندارند و در مواقع روبه رو شدن با مشکلات خود در یادگیری ریاضی، از یادگیری آن اجتناب می کنند. همچنین دانش آموزان نسبت به چگونگی یافتن منابعی اضافه تر، آگاه و به برنامه ریزی خود برای یادگیری ریاضی پایبند هستند اما در مدیریت زمان برای یادگیری آن به خوبی عمل نمی کنند. علاوه بر این، آن ها بر نقاط قوت و ضعف خود آگاهی دارند و به مدیریت پیشرفت یادگیری ریاضی خود می پردازند و قادر به ارزیابی نتایج یادگیریشان در ریاضی هستند. همچنین نشان داده شد که آن ها نمی توانند مفاهیم جدیدی که در ریاضی با آن آشنا می شوند را با تجربیات شخصی خود در زندگی مرتبط سازند. به طور کلی، یافته های این پژوهش می تواند آگاهی معلمان ریاضی را از خودراهبری ریاضی دانش آموزان بالا برده و در نتیجه معلمان، با تلاش برای افزایش خودراهبری ریاضی دانش آموزان، آن ها را در پیشرفت ریاضی یاری نمایند.

Keywords:

آموزش ریاضی , خودراهبری ریاضی , دانش آموزان پایه دهم , رشته فنی و حرفه ای