ارزشیابی کیفی _ توصیفی در یادگیری دانش آموزان (مقطع ابتدایی)

ارزشیابی بصورت کیفی و توصیفی امروزه در طی چند سال اخیر در کشور ایران از مقطع ابتدایی آغاز شده است و همچنان در همین مقطع وجود دارد و در واقع مقطع متوسطه اول و متوسطه دوم همچنان بصورت کیفی ارزشیابی خود را دنبال می کند و دانش آموزان از این ارزشیابی هم مزیت مثبت دریافت می کنند و هم مزیت منفی تا بدانجا که یکی از عوانل اصلی این نوع ارزشیابی استرس و اضطراب ناشی از نمره است و یک مزیت مثبت آن مزیت رقابت میان دانش آموزان است که آنان برای کسب نمره بهتر بیشتر تلاش می کنند. هدف از انجام این پژوهش بررسی ارزشیابی کیفی _ توصیفی در مقطع ابتدایی بود که این نوع ارزشیابی به چه میزان بر روی یادگیری دانش آموزان می گذارد . روش استفاده شده در این پژوهش از نوع توصیفی _ مروری و هم چنین استفاده از ابزار مشاهده برای برداشت های میدانی از دانش آموزان استفاده گردیده است. بطور کلی دانش آموزان بیشتر برای یادگیری نیازمن این امر هستند که درس را فارغ از نمره یاد بگیرند و بتوانند دانش خود را بر حسب تجربه و کسب علم در کلاس به نحو احسن مورد استفاده قرار دهند.ارزشیابی کیفی با ارزشیابی کمی تفاوت بسیار دارد و قابل مقایسه نیست تا بدانجا که کشورهایی که در زمینه آموزش و پرورش سرآمد هستند از ارزشیابی کیفی بیشتر استفاده می کنند.ارزشیابی کمی دربرگیرند روش ۰تا ۲۰ است بر حسب نمره گذاری اما روش کیفی بر حسب ( عالی ، خیلی خوب ، خوب ، متوسط ، نیاز به تلاش بیشتر) درجه بندی شده است .

Keywords:

ارزشیابی کیفی , ارزشیابی کمی , دانش آموزان , معلمان