شناسایی عوامل موثر تعامل معلم و دانش آموز در آموزش حضوری و غیر حضوری

هدف از پژوهش حاضرشناسایی عوامل موثر تعامل معلم و دانش آموز در آموزش حضوری وغیر حضوری می باشد.این پژوهش در چهار چوب روش تحقیقی کیفی و طرح پدیدار شناسی به توصیف عمیق ویژگی های موثر در تعامل بین معلم و دانش آموز پرداخته است .شرکت کنندگان این پژوهش شامل ۷ معلم مقطع ابتدایی و متوسطه اول ( ۳ معلم مقطع ابتدایی و ۴ معلم مقطع متوسطه اول )( ۵ معلم خانم و ۲ معلم مرد ) بودند که از مدارس شهرهای شاهرود (میامی )و گلستان (رامیان ) انتخاب شدند و در مصاحبه نیمه ساختار یافته شفایی شرکت نمودند .در روش پدیدار شناسی می بایست فرصتی را از طریق یک رابطه ی متقابل کلامی به وجود آورد تا افراد تجربیات زندگی خود را در میان گذارند.پژوهشگر در ابتدای هر مصاحبه برای مشارکت کننده توضیحاتی راجع به محتوای پژوهش نسبت به اطلاعات بیان کرد .نتایج مطالعه نشان داد که آموزش مجازی هنوز دارایکمبود هایی است که باید با مطالعه و ارزشیابی در جهت برطرف کردن آن تلاش کرد و همچنین بعد حمایت معلم تاثیرچشمگیری در صمیمیت او با شاگرد در فضای غیر حضوری و حضوری دارد که معلم باید این بعد را تقویت کند و باید مهارت های ارتباطی بهتری داشته باشند و در دانش آموزان انگیزه ایجاد کند با فنون و مهارت های تدریس آشنایی داشته باشد و خلاقیت خود را به کار گیرد تا باعث ارتباط بهتری بین او و شاگردان شود .

Keywords:

تعامل , معلم , دانش آموز , حضوری , غیر حضوری