توانایی معیارهای سنتی و نوین ارزیابی عملکرد در تبیین مدیریت سود در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

گزارش های مالی مهمترین منبع اطلاعاتی جهت ارزیابی عملکرد مالی است که استفاده کنندگان با مراجعه به آنها می توانند اطلاعات لازم برای تصمیم گیری بدست آورند. از بین اطلاعات مندرج در این گزارش ها، ارقام سود بیشتر از سایر اطلاعات مورد توجه سرمایه گذاران قرار می گیرد. مرور ادبیات موجود حاکی از آن است که تحقیقات حسابداری به مدیریت سود و پیامدهای آن توجه ویژه ای داشته است. هدف تحقیق حاضر بررسی توانایی معیارهای سنتی و نوین ارزیابی عملکرد در تبیین مدیریت سود است. این تحقیق از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش تحقیق، توصیفی-همبستگی است. جامعه آماری تحقیق متشکل از کلیه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در طی بازده زمانی ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۶ است که از بین آنها تعداد ۱۵۰ شرکت به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شده است. برای آزمون فرضیه های تحقیق از مدل های رگرسیونی چندگانه مبتنی بر داده های پانل و برای تجزیه و تحلیل آماری از نرم افزارهای آماری Eviews و SPSS استفاده شده است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه های تحقیق نشان می دهد معیارهای سنتی ارزیابی عملکرد شامل بازده دارایی ها، بازده فروش و بازده حقوق صاحبان سهام و معیارهای نوین ارزیابی عملکرد شامل ارزش افزوده اقتصادی، ارزش افزوده بازار تاثیر منفی و معناداری بر مدیریت سود دارند، اما ارزش افزوده نقدی تاثیر معناداری بر مدیریت سود ندارد. همچنین نتایج نشان می دهد توان تبیین مدیریت سود توسط معیارهای سنتی در مقایسه با معیارهای نوین ارزیابی عملکرد متفاوت است و در این خصوص، معیارهای سنتی ارزیابی عملکرد توانایی بیشتری در تبیین مدیریت سود دارند.

Keywords:

مدیریت سود , اقلام تعهدی , معیارهای سنتی و نوین ارزیابی عملکرد