نگرشی بر تعاملات اجتماعی- فرهنگی فضاهای عمومی شهری مبتنی بر ترجیحات ذهنی کاربراننمونه موردی: مقایسه پارک شهر و پارک لاله، شهر تهران

کیفیت فضاهای شهری حاصل ترکیب پیچیده ای از عناصر کالبدی شهر، وجود فعالیت های شهری و عناصر طبیعی محیط بوده است. یکی از معیار های ارزیابی کیفیت محیط هر شهر، وجود فضاهای سبز عمومی است. فضاهایی که شهروندان بتوانند با ایمنی و آسایش خاطر باهم به تعامل و گفتگو بپردازند. پارک های شهری به عنوان بخشی از فضاهای عمومی در شهرها، نقش مهمی در رفع نیازهای انسانی ایفا می کنند. بسیاری از نظریه پردازان شهری پارک های شهری را به عنوان یکی از اجزای اصلی یک سیستم شهری می دانند، زیرا در کنار نقش کارکردی خود باعث افزایش اجتماع پذیری در فضاهای شهری می شوند. بنابراین به منظور پویایی بیشتر این فضاها و برای برآورده ساختن نیازهای مردم، باید به رفتارهای شکل دهنده این فضاها توجه کرد و آنها را مورد بررسی قرار داد. از آنجایی که کارایی اغلب پارک های شهری در نتیجه عدم انطباق نیازهای کاربران با کیفیات محیطی متناسب با قلمروهای رفتاری،در سطح پایینی می باشد، لزوم توجه به برنامه ریزی و طراحی اصولی مبتنی بر رفتار استفاده کنندگان در این گونه فضاها ضروری می نماید. پارک های شهری به عنوان یکی از فضاهای جمعی علاوه بر ایجاد مکانی برای سپری کردن اوقات فراغت و سرگرمی، می تواند محلی برای حضور گروه های سنی و جنسی مختلف در تمامی ساعات شبانه روز(حیات شبانه) باشد که در نتیجه افزایش تعاملات شهری را فراهم می کند و پاسخگوی نیازهای روحی و روانی گروه های استفاده کننده مختلف است که این خود تاثیرلت فرهنگی مثبتی را در پی دارد.در این پژوهش سعی بر آن است که با شناخت اصول طراحی پارک های شهری و منطبق با الگوهای رفتاری و فرهنگ حاکم بر جامعه بر میزان جذابیت پارک ها برای حضور شهروندان و بروز رفتار ها و فعالیت های مختلف در تمامی ساعات شبانه روز افزود و در جهت بهبود شرایط سنجشی برای ارزیابی انجام شود تا بتواند نقش مهمی را در حیات جمعی زندگی ماشینی ایفا کند.

Keywords:

تعاملات اجتماعی فرهنگی , فضای عمومی شهری , ترجیحات مردمی , پارک شهر , پارک لاله