واکاوی نظام دیپلماسی شهری در تجارب موفق جهانی
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 214
This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
IGUPA02_082
تاریخ نمایه سازی: 8 مرداد 1402
Abstract:
با پایان جنگ سرد و به ویژه با گسترش فرآیند جهانیشدن، ضرورت تقویت دیپلماسی شهری در چهارچوب فضای جریانها مورد توجه قرار گرفته و به عنوان یکی از ابزارهای نوین و کارآمد کنش در فضای بین الملل در کنار دیپلماسی سنتی مطرح شده است. در پی این روند، مدیران و مسئولان شهری از ابزار دیپلماسی شهری در راستای ارتقاء جایگاه شهرهای خود استفاده می نمایند و در تلاش برای دستیابی به مزایای مختلف برای شهرها و شهروندان خود در راستای تحقق منافع ملی کشورشان هستند. با چنین رویکردی، پژوهش حاضر با هدف واکاوی نظام دیپلماسی شهری در تجارب موفق جهانی با بهره مندی از روش توصیفی صورت گرفته است. در این راستا با استفاده از منابع و مقالات معتبر، تجارب موفق دیپلماسی شهری و زمینه های کاری آنها مورد بررسی قرار گرفتهاند. یافته های تحقیق نشان میدهد که شهرهای مختلف در سراسر جهان در راستای دستیابی به فرصتهای جدید در عرصه های گوناگون و ارتقاء جایگاه و اعتبار خود به دنبال پیوستن به شبکه های بین-المللی با تقویت دیپلماسی شهری هستند. تاکنون سازمانهای بینالمللی فراوانی در سطوح مختلف جهانی و منطقه ای شکل گرفته اند. این سازمانها هرکدام دارای کارکردهایی متفاوت از یکدیگرند و به جای پرداختن به یک مورد خاص، مسائل مشترک بسیاری را مورد توجه قرار میدهند. غالب این سازمانهای فراملی بر این نکته تاکید دارند که پیوستن به شبکه ها میتواند افزایش صلح و همگرایی را میان اعضاء در پی داشته باشد. تبادل تجارب موفقیتآمیز میان اعضاء، همکاریهای بین المللی به ویژه در راستای تحقق توسعه پایدار و ارائه کمکهای انسان-دوستانه، گسترش و تقویت گردشگری با دخیل ساختن دانشگاهیان، نخبگان و پژوهشگران در ارائه راهبردهای سودمند و کاربردی، از دیگر دستاوردهای پیوستن به شبکه های بین المللی است . در این زمینه تفاوتهای فرهنگی، موانع زبانی و کمبود منابع انسانی و اقتصادی به عنوان مهمترین مسائل قابل حل در عرصه همکاریهای بین المللی به شمار می آیند که با برنامه ریزی های مناسب میتوان در راستای رفع آنها اقدام نمود.
Keywords:
Authors
مهسا امیری
دانشجوی برنامه ریزی منطقه ای، گروه شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
احمد خلیلی
استادیار، گروه شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایرا ن
سیدمجید مفیدی شمیرانی
استادیار، گروه شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران