رابطه هوش هیجانی با پرخاشگری و سازگاری دانش آموزان دختر دبیرستانی شهرتهران

پژوهش حاضر باهدف بررسی رابطه هوش هیجانی بر کاهش پرخاشگری و افزایش سازگاری فردی-اجتماعی دانش آموزان دختر مقطع یازدهم متوسطه منطقه ۱۱ شهر تهران صورت گرفته است. این پژوهش از جمله پژوهش کمی از نوع همبستگی می باشد. جامعه ی آماری، شامل کلیه دانش اموزان دختر در مقطع یازدهم متوسطه شهرستان تهران که در سال تحصیلی ۹۷-۹۸ مشغول به تحصیل می باشند بوده و نمونه این پژوهش را ۶۰ نفر از این دانش آموزان تشکیل می دهند که از بین جامعه مورد نظر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدن. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه های هوش هیجانی بار-آن، پرخاشگری (AGQ) و سازگاری سینها وسینگ بود. نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS و روش های اماری همبستگی صورت گرفت. نتایج به دست آمده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون نشان داد بین هوش هیجانی با میزان پرخاشگری دانش اموزان دبیرستانی رابطه منفی وجود دارد و ضریب همبستگی ۰.۳۵۵-، با سطح معناداری ۰.۰۰۵ نشان داد بین دو متغیر با میزان اطمینان ۰.۹۹ صدم رابطه معنا دار است؛ و همچنین نشان داد بین متغیر هوش هیجانی و مولفه ی سازگاری عاطفی با میزان ضریب همبستگی ۰.۲۸۸- و سطح معناداری ۰.۰۲۶ بین دو متغیر با میزان اطمینان ۰.۹۵ صدم رابطه مثبت و معنادار وجود دارد.

Keywords:

هوش هیجانی , پرخاشگری , سازگاری فردی- اجتماعی