بررسی احساس امنیت بر توسعه گردش گری دربسترهای سدبندان ها و رودخانه های شهرستان سوادکوه شمالی

هدف و زمینه: امنیت و گردش گری، پارامترهای یک معادله هستند که نسبتی مستقیم باهم دارند در واقع همان طور که یکی از عوامل مهم توسعه گردش گری وجود امنیت است، رونق گردش گری در یک منطقه و تردد گردش گران در یک مقصد، موجب به وجود آمدن امنیت می شود. پژوهش حاضر با هدف تاثیر احساس امنیت بر توسعه گردش گری در بسترهای سدبندان ها و رودخانه های شهرستان سوادکوه شمالی صورت گرفته است. روش ها: روش پژوهش این مقاله توصیفی تحلیلی و نوع پژوهش کاربردی است. برای جمع آوری داده ها از روش کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه گردش گراننطقه سدبندان ها و حریم رودخانه های شهرستان سوادکوه شمالی در سال ۱۴۰۱ است که ۲۲۰ نفر از گردش گران که به روش تصادفی ساده انتخاب شدند، تشکیل داده اند. داده های پژوهش با استفاده از پرسش نامه ساختاریافته جمع آوری و روایی محتوایی گویه های پژوهش از طریق ضریب لاوشه تایید شد. پایایی گویه ها از طریق پایایی هم سانی درونی، مشخص شد که بالاتر از ۷/۰ است. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق مدل سازی معادلات ساختاری انجام شدند. یافته ها: یافته ها نشان داد که احساس امنیت گردش گران در توسعه گردش گری تاثیر مثبت داشته است. هم چنین ضریب تعیین بیان گر آن است شاخص های امنیت تعامل و ارتباط با جامعه میزبان، شاخص های امنیت حمل ونقل بیش ترین تاثیر را بر توسعه گردش گری دارند. نتیجه گیری: نتایج به دست آمده بیان گر آن است که بین مولفه های امنیت اجتماعی و توسعه گردش گری در سطح معناداری ۰۱/۰ رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. به عبارتی هر مقدار امنیت اجتماعی گردش گران افزایش یابد به همان اندازه تمایل آن ها به سفر به این مناطق بیش تر است.

Keywords:

احساس امنیت , توسعه گردش گری , سدبندان ها و حریم رودخانه ها , سوادکوه شمالی