بررسی ادله فقهی اصلاح محیط عام اجتماعی و احکام برآمده از آنها از دیدگاه فقه تربیتی

بسیاری از ساعات زندگی هر انسانی در محیط های اجتماعی می گذرد. این مسئله سبب تاثیرگذاری تربیتی قابل توجهی بر افراد می شود. با توجه به این تاثیر، اصلاح این محیط و بررسی فقهی وظیفه مندی نسبت به این اصلاح از مسائل مهم فقه تربیتی بررسی است. ازاین رو، مسئله مقاله پیش رو این است که اصلاح محیط اجتماعی چه ادله شرعی دارد و احکام برآمده از آنها چیست؟ هدف این مقاله، انجام پژوهشی فقهی درباره مسائل مورد نیاز جامعه است و کمک به ایجاد پشتوانه فقهی برای اقدامات اصلاحی در فضای اجتماعی است.این پژوهش با روشی کیفی به استخراج و تحلیل ادله پرداخته است. اهم نتایج آن عبارت است از اینکه: بر پایه قواعد فقهی مقدمیت، اعانه بر بر و تسبیب، عموم مکلفان جامعه، حاکمیت و علما نسبت به اصلاح محیط اجتماعی، وظیفه مند هستند. این وظیفه، کفایی، توصلی، غیرموقت، طریقی و تخییری نسبت به انتخاب روش های اصلاحی است. این اصلاح در مواردی که شارع اهتمام به انجام آن داشته باشد، واجب و در دیگر موارد دارای استحباب موکد است؛ مگر در مواردی خاص، عناوینی ثانوی موجب مرجوحیت آن گردد که از بحث جداست.

Keywords:

محیط اجتماعی , اصلاح محیط , تربیت اجتماعی , اعانه بر بر , تسبیب.