بررسی روش های بهینه حذف عناصر فلزات سنگین در لوله های آبیاری پلیمری هیدروفلوم استفاده شده در مزارع کشاورزی خوزستان

تجمع فلزات سنگین و افزایش غلظت آنها و رسیدن به محدوده خطر می تواند از طریق ورود به زنجیره غذایی انسان، سلامتی او را مورد تهدید قرار دهد. بنابراین پایش مداوم غلظت آلاینده ها در محصولات کشاورزی ازاهمیت بالایی برخوردار می باشد. لذا این مطالعه با هدف بررسی غلظت فلزات سنگین و ارزیابی خطر ناشی از آنها در لوله های آبیاری هیدروفلوم به کار رفته در مزارع کشاورزی انجام گرفت. در یک اکو سیستم کشاورزیفاکتورهایی باعث افزایش تحرک برخی فلزات می شوند که نتیجه آن را در برداشت بوسیله شستشو از طریق آب و ورود آن به آب زیر زمینی می توان مشاهده نمود. در مقایسه با دیگر فلزات سنگین مطالعه شده در اینپژوهش، Zn کمترین اثر سمی را دارد و در واقع یک فلزی است که در مقادیر کم ضروری است. همچنین مشخص گردید تجمع فلزات سنگین در زمین هایی که از فاضلاب شهری یا صنعتی استفاده می کنند ارتباطمستقیم و بالایی با آلودگی عناصر سنگین و همچنین با سلامت محیط زیست دارد. با توجه به معایب و مزایای روش های مختلف حذف فلزات سنگین در ارزیابی انجام شده با در نظر گرفتن مولفه های بهره وری و محدودیتها روش تبادل یونی به عنوان روش بهینه پیشنهاد می گردد.

Keywords:

کشاورزی , فلزات سنگین , لوله های آبیاری , هیدروفلوم