بررسی تاثیر عمل سطحی و عمل عمیق بر آسیب های میان فردی با نقش متغیر میانجینقصان من و نقش تعدیل گری تنظیم احساسات در میان کارمندان اداره کل آموزش وپرورش استان اصفهان

پژوهش حاضر از نظر هدف از نوع تحقیقات کاربردی میباشد.چراکه از نتایج آن می توان در مرتفع نمودن آسیب های بین فردیدر بین کارکنان سازمان های مختلف استفاده کرد و از نظر نوع داده ها کمی میباشد. نحوه جمع آوری اطلاعات توصیفی- پیمایشیاز نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری کارکنان اداره کل آموزش وپرورش استان اصفهان می باشد. مکان انجام پژوهش، پردیساداره کل آموزش وپرورش استان اصفهان است که به منظور جمع آوری اطلاعات مورد نظر و سنجش متغیرهای پژوهش، ازپرسشنامه استفاده شده است. پرسشنامه پژوهش به صورت حضوری وآنلاین در میان نمونه آماری توزیع شد. جهت تعیین اعضاینمونه آماری از روش تصادفی نمونه گیری طبقه بندی شده بر مبنای واحدها و بخشهای دانشگاه، استفاده شد. در تحقیق حاضر ازروش پیمایش و ابزار پرسشنامه با طیف پنج گزینه ای لیکرت برای گردآوری داده های زمینه ای استفاده شده است. نتایج پژوهشنشان داد که در سطح اطمینان ۹۵ درصد عمل سطحی و عمل عمیق بر آسیب های میان فردی با نقش متغیر میانجی نقصان منو نقش تعدیل گری تنظیم احساسات در میان کارمندان اداره کل آموزش و پرورش استان اصفهان نقش معناداری دارد.

Keywords:

کارکنان , عمل سطحی , عمل عمیق , آسیب های میان فردی , نقصان من , تنظیم احساسات