تاثیر مصرف پروبیوتیک و تمرین تناوبی شدید بر سطح آنزیم های کبدی در موش های صحرایی نر مبتلا به استئاتوزیس

چکیده زمینه و هدف: کبد چرب یکی از بیماری های روبه افزایش در ایران و جهان است و به همین دلیل یافتن راهکاری برای درمان و یا جلوگیری از پیشرفت آن امیری ضروری و مفید است. از همین رو هدف از این مطالعه بررسی اثر مصرف پروبیوتیک و تمرینات تناوبی شدید بر آنزیم­های کبدی موش­های صحرایی نر مبتلا به است‍ئاتوزیس بود. روش بررسی: در این بررسی تجربی، ۴۰ سر موش صحرایی نر به طور تصادفی در ۵ گروه ۸ تایی شامل کنترل سالم، اسئاتوزیس، تمرین+استئاتوزیس، پروبیوتیک+استئاتوزیس، تمرین+پروبیوتیک+استئاتوزیس قرار گرفتند. برای ایجاد کبد چرب امولسیون پرچرب را به میزان میلیگرم/ کیلوگرم ۱۰ ، روزانه دریافت کردند. مصرف پروبیوتیک ها؛ گروههای مربوطه به مدت ۵ هفته و ۵ روز در هفته روزانه CFU/ml   ۱۰۹از باکتری لاکتوباسیلوس رامنسوس GG به صورت گاواژ دریافت می کردند. داده­ها به روش واریانس یک­راهه و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح ۰۵/۰> pاندازه گیری شد. یافته­ ها: سطح آنزیمAST و ALT در گروه پروبیوتیک ، گروه تمرین و گروه پروبیوتیک+تمرین نسبت به گره کنترل سالم با وجود کاهش معنادار نبود اما نسبت به گروه استئاتوزیس کاهش معنادار داشت(p=۰/۰۰۱). سطح آنزیم ALP در گروه تمرین و گروه پروبیوتیک+تمرین نسبت  به گروه استئاتوزیس کاهش معناداری را نشان می­دهد و گروه استئاتوزیس+تمرین+پروبیوتیک با وجود کاهش کمتر  نسبت به گروه کنترل معنا دار نبود اما نسبت به گروه استئاتوزیس کاهش معناداری داشت(p=۰/۰۰۱). نتیجه ­گیری: به نظر می رسد ترکیب مصرف پروبیوتیک به همراه تمرین تناوبی شدید اثر مشهودی بر کاهش آنزیم های کبدی دارد.

Keywords:

probiotics , intense interval training , liver enzymes , steatosis , پروبیوتیک , تمرین تناوبی شدید , آنزیم های کبدی , استئاتوزیس