آسیب های اجتماعی سواحل دریای خزر

اگر بپذیریم ارل ببی(۱۹۳۸) درست گفته باشد که تحقیق اجتماعی از بخشهای متعددی تشکیل شده است که نمی توان به سادگی آنها را در یک نظم تاریخی تنظیم کرد، باید گفت که تنظیم یک مقاله علمی هم مستلزم برداشتن گامهای اساسی است. مقاله حاضر به گفته ببی(Babbie)، یک هولوگرام اجتماعی است که از مشاهده منظم زندگی اجتماعی در یک بخش از طبیعت و جغرافیای ایران زمین و مشخصا سواحل دریا برای یافتن و شناخت الگویی که میان موارد مشاهده شده وجود دارد، کمک گرفته و این کار را در دو بخش انجام داده است: ۱ سنجش رفتار اجتماعی در سواحل ۲ تفسیر آن رفتارها. اما باید گفت که برای سنجش و تفسیر نیاز به مشاهده رفتارهای اجتماعی است. به همین دلیل، در مقاله حاضر برای مشاهده رفتارهای اجتماعی در سواحل و تفسیر آنها از دو روش کمی و کیفی بطور ترکیبی استفاده شده تا به بررسی آسیب های اجتماعی سواحل دریای خزر در تعامل دو بعد زیستی و اجتماعی آن بپردازد. رویکرد نظری این پژوهش، جامعه شناسی محیط زیست است که مبین تاثیرات متقابل جامعه و طبیعت می باشد. مهمترین نتایج بدست آمده عبارتست از این که: کارکرد اجتماعی سواحل خزر بیشتر از تاثیرات طبیعی آن بوده و خود نیز یک آسیب جدی تلقی می شود و از طرفی سواحل خزر، وسیله کسب و ابراز هویت اجتماعی کاذب شده است. به همین دلیل آسیب هایی مانند رقابت شدید و افزایش قیمت ها بصورت کاذب در سواحل بخصوص در فصل تابستان، بحران هویت فردی و اجتماعی افراد بومی، ناهنجاری های رفتاری در پوشش و آرایش مسافران و به تبع آن افراد بومی و نهایتا رایج شدن خرده فرهنگ های بزهکاری و انحرافی نیز در سواحل دریا مشاهده می شود.

Keywords:

جامعه شناسی محیط زیست , دریا , هویت کاذب , آسیب اجتماعی , خرده فرهنگ بزهکاری