بررسی ظرفیت تحمل حوزه گردشگری ساحلی در چارچوب ابعاد اجتماعی و امنیتی

منطقه ساحلی دریای خزر با پذیرش میلیونی گردش گران، یکی از اصلی ترین قطب های گردش گری ایران محسوب می شود، اما الگوی توسعه گردش گری در حوزه مذکور با رشد خودجوش و خود رو و در شکل انبوه و فارغ از برنامه ریزی و سیاست های شفاف و منسجم، مقاصد مهم را از غرب تا شرق مازندران با چالش های جدی در زمینه های زیست محیطی، اقتصادی و اجتماعی روبرو ساخته است. این تحقیق از نوع پیمایشی است و با هدف تعیین ظرفیت تحمل حوزه گردش گری بابلسر با تاکید بر بعد اجتماعی و امنیتی و با استناد به نگرش جامعه میزبان و کاربست شاخص های ذهنی تدوین شده است.

Keywords:

گردش گری , ظرفیت تحمل مقصد , ابعاد اجتماعی و امنیتی , بابلسر , جامعه میزبان