طراحی نرم افزار آموزش ریاضی ابتدایی براساس رویکرد سازنده گرایی و سنجش میزان

این مقاله درباره دیدگاه آموزش به کمک کامپیوتر از دیدگاه سازنده گرایی بحث می کند. هدف آن تولید نرم افزار آموزش ریاضی بر اساس دیدگاه سازنده گرایی بوده و میزان اثربخشی نرم افزار را به صورت نیمه تجربی با گروه آزمایش و گواه در دوره ابتدایی مورد بررسی قرار می دهد.  جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانش آموزان استان آذربایجان غربی در سال ۱۳۸۴-۱۳۸۳ می باشد. نمونه آماری شامل دو کلاس چهارم دخترانه از مدرسه ابتدایی شهر ارومیه  میباشد . حجمنمونه برای گروه آزمایش برابر با ۴۳ و برای گروه گواه برابر با ۶۳ نفر می باشد. دانش آموزان در هر دوگروه همسان گردیده است. در گروه آزمایش از آموزش نرم افزاری استفاده شده و در گروه گواه ازآموزش معمول کلاسی استفاده می گردد. از پیش آزمون و پس آزمون برای سنجش پیشرفت تحصیلیدانش آموزان و همچنین از چک لیست مشاهده برای اندازه گیری میزان پیشرفت فرآیند تدریس استفاده می گردد   . نتایج تحلیل آزمون یو نشان می دهد که بین آموزش نرم افزار سازنده گرایی و انجام فعالیتهایگروهی (z=-۳.۲۶۵) و همچنین بین آموزش نرم افزار سازنده گرایی و میزان پاسخ دانش آموزان بهسوالات مراحل بالای حیطه شناختی (z=-۲.۵۱۸) تفاوت معناداری درگروه آزمایش نسبت به گروهگواه وجود دارد.  نتایج آزمون تی مشخص می شود که آموزش از طریق نرم افزار سازنده گرایی باعث افزایشانگیزه (t=۲.۱۲۴) و مهارت حل و طرح مسئله (t=۲.۱۲۴) در فراگیران نسبت به روش تدریس غیرکامپیوتری می گردد. همچنین پس آزمون در گروه آزمایش و گروه گواه نشان می دهد که مقدار تیمشاهده شده (۱۳۶/۳) در گروه آزمایش بیشتر از مقدار بحرانی جدول (۶۶/۲ ) در سطح آلفای ۱% است . بنابراین فرضیه صفر رد شده و به مفهوم تاثیر آموزشهای کامپیوتری بر ارتقا پیشرفت تحصیلیدانش آموزان نسبت به آموزشهای عادی می باشد.