روابط سیاسی ایران ساسانی و قبایل صحرا گرد شرقی در بحبوحه ی هجوم اعراب

Publish Year: 1387
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 83

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_EDUB-4-13_001

تاریخ نمایه سازی: 11 مرداد 1402

Abstract:

اقوام صحاری آسیای مرکزی و حتی دوردست های آن، یعنی چین، در جستجوی سرزمین و مکان جدید به سوی غرب مهاجرت کردند. آنها در مسیر مهاجرت خود با امپراتوری ساسانی برخورد کردند، که در طی آن بیش از چهار صد سال جنگ، صلح و آمد و شد سفرا، میان آنها ادامه یافت. کوشانیان، خیونی ها، کیدارها، هیاطله، و ترکان مهم ترین همسایگان ایران در ادوار مختلف در دوره ساسانی بودند و تنها تصرف ایران توسط اعراب مسلمان بود که، رشته ارتباط آنها با ایران را از هم گسیخت. هر چند که پس از اسلام، بعضی از این اقوام نقش مهم خود را دوباره باز یافتند. از اواخر دوره ساسانی، نام ترک بر همه زرد پوستانی که از این پس در ماوراءالنهر پدیدار شدند اطلاق گردید، و برای تمام اقوام زردپوست که لهجه مشترک متقارب داشتند، لفظ ترک را به کار برده اند. در این دوران پنج قوم را که زبان واحد داشته اند، به نام ترک از آنها یاد کرده اند. این اقوام عبارتند از: ۱-تغزغز(توعوز-اغوز) ۲-خرخیز (قرقیز) ۳-کیماک ۴-غز (اوغوز) ۵-خرلخ (قراق-خلخ).

Authors

منصور امانی

عضو هیات علمی گروه تاریخ دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر