فراوانی نسبی عفونت ها و عوامل سبب شناختی آنها در مرکز آموزشی، تخصصی و فوق تخصصی الزهرا (س) اصفهان در سال ۷۶-۱۳۷۵

دانستن شیوع شناسی باکتری ها در بیمارستان های آموزشی به اداره کردن بیماران تب دار و کاربرد صحیح آنتی بیوتیک ها قبل از دریافت جواب آزمایش ها کمک می کند. طی یک مطالعه توصیفی فراوانی باکتری های شایع در یک دوره دو ساله ۱۳۷۶-۱۳۷۵ در بخش های مختلف بیمارستانی به وسیله نمونه های ارسالی به آزمایشگاه بیمارستان شناسایی و مورد مطالعه قرار گرفت. در این بررسی از محیط های کشت استاندارد مدفوع، خون و زخم استفاده شده است. نتایج نشان داد که بیشترین نوع باکتری، اشرشیاکلی با ۳۰.۶ درصد، استافیلوکوک ۱۴.۲ درصد بود و محل آن عفونت های ادراری با ۳۳.۳ درصد، باکتریمی ۲۱.۷ درصد و عفونت های تنفسی با ۱۴ درصد، مشخص گردید. این نتایج با گزارش های رسیده از سایر نقاط جهان چندان تفاوتی ندارد. بیشتر باکتری های موجود به سپروفلوکساین و آمینوگلیکوزیدها حساس بوده اند.

Keywords:

Hospital infection , Epidemiology , Antibiotics , عفونت بیمارستانی , شیوع شناسی , آنتی بیوتیک