بررسی میزان شیوع بیماری کووید-۱۹ در یک منطقه محروم با استفاده از تست های تشخیصی: تجربه ای از توانمندی نیروهای جهادی و نظامی
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
تاریخ نمایه سازی: 13 مرداد 1402
Abstract:
). بیشترین علامت مربوط به بیماری در افراد مورد بررسی این مطالعه سرفه ۱۲%، تنگی نفس ۸% و بدن درد ۶% بود. بیماری فشار خون ۱۳%، بیماری های قلبی ۹% و بیماری دیابت ۸% جز بیماری های زمینه ای غالب در این افراد بود. نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان داد که میزان شیوع بیماری کرونا در منطقه دریاچه هامون که جز نواحی محروم کشور از نظر میزان دسترسی به امکانات بهداشتی است؛ تفاوت چندانی با سایر نواحی کشور ندارد. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که میزان دسترسی به امکانات بهداشتی و درمانی، حداقل در این مطالعه نمی تواند جز عوامل تاثیرگذار در میزان شیوع و ابتلا به بیماری کرونا باشد. این مطالعه که تجربه موفق از به کارگیری نیروهای نظامی جهت کمک به مردم کم برخوردار کشور را جهت مدیریت بیماری کرونا، نشان داد.
Keywords:
Authors
مرکز تحقیقات آسیب های شیمیایی، انستیتو سیستم بیولوژی و مسمومیت ها، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران
مرکز تحقیقات آسیب های شیمیایی، انستیتو سیستم بیولوژی و مسمومیت ها، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران
مرکز تحقیقات آسیب های شیمیایی، انستیتو سیستم بیولوژی و مسمومیت ها، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران
مرکز تحقیقات آسیب های شیمیایی، انستیتو سیستم بیولوژی و مسمومیت ها، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران
مرکز تحقیقات آسیب های شیمیایی، انستیتو سیستم بیولوژی و مسمومیت ها، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران
کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران
کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران
کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران
کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران
کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران
کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران
کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران
کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران
کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران
کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران
کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران
کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران
کمیته تحقیقات دانشجویی و گروه داروسازی بالینی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
مرکز تحقیقات آسیب های شیمیایی، انستیتو سیستم بیولوژی و مسمومیت ها، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران
مراجع و منابع این Paper: