بررسی اعتصاب غذا و تکلیف روسای زندان در قبال زندانی با اشاره به قانون اساسی
Publish place: 7th International Conference on Religious Studies, Humanities and Bioethics in the Islamic World
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 401
This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
RSHIW07_103
تاریخ نمایه سازی: 14 مرداد 1402
Abstract:
اعتصاب غذا خودداری داوطلبانه از خوردن غذا یا مایعات محسوب می شود. و هنگامی که هیچ راه دیگری وجود ندارد این امر به عنوان وسیله ایبرای مقاومت در قبال ناعدالتی به کار گرفته می شود. فردی که اعتصاب غذا می کند با گرسنگی دادن به خود، مرگ و رنج را که یک مسئلهشخصی است همگانی می سازد و این رنج به عنوان یک منبع انرژی برای حمایت کنندگان و ناظران می گردد. اهتمام پژوهش حاضر بررسیاعتصاب غذا و تکلیف روسای زندان در قبال زندانی با اشاره به قانون اساسی است. که به روش توصیفی - تحلیلی می باشد. نتایج حاکی از آن است که در اعتصاب غذا، فرد اعتصاب کننده که غالبا صدایش به جایی نمی رسد به واسطه جان خود می تواند پیامی را رسانده و بر صاحبان قدرت تاثیر بگذارد. اعتصاب غذای زندانی چه در فقه و چه در حقوق ایران موضوعیت نداشته است. اما در یک رفتار عرفی از زندانی به ویژه زندانیان سیاسی وجود داشته و به عنوان یک چالش مطرح است. اعتصاب غذا به صورت واضح در اصول قانون اساسی مورد اشاره قرار نگرفته است. اما با توجه به برخی از اصول این قانون روسای زندان در قبال تغذیه و سلامتی زندانی مسئول بوده و تکالیفی بر عهده دارند که در صورت ایجاد اخلال در این امر، موظفند مراتب را به اطلاع برسانند و اقدامات لازم را انجام دهند
Keywords:
Authors
امیر قربان کهریز سنگی
دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد حقوق عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد
محسن صادقی
دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد حقوق عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد