بررسی میکروفاسیس ها و محیط رسوبی سنگهای تریاس در منطقه شهرضا

منطقه شهرضا در بخشی از زون سنندجسیرجان در جنوب اصفهان قرار دارد. در این منطقه سنگ های تریاس زیرین و میانی برای تشخیص رخساره ها و محیط رسوبی آنها مورد مطالعه قرار گرفته اند. در مقاطع مورد مطالعه، از یک ستون چینه شناسی مرکب، تعدادی مقطع نازک برای تعیین محیط رسوبی برداشت شد. تجزیه و تحلیل محیط رسوبی میکروفاسیس ها گویای چندین چرخه رسوبی نا متقارن است که طی هر چرخه رسوبی، محیط به تدریج به طرف بالا کم عمق شده ولی پس از آن دوباره عمیق می شود. مطالعات انجام شده در این ناحیه منجر به شناسایی و تفکیک 8 گروه میکروفاسیس شد که در چهار کمربند محیطی به شرح زیر تقسیم بندی می شود. چهار کمربند رخساره ای مذکور به ترتیب دور شدن از ساحل عبارتند از: 1- Arid tidal flat/sediments (Peritidal facies). 2- Restricted to semi-restricted lagoon sediments (lagoonal facies). 3- Shoals and ramp margin barrier sediments (Bar facies). 4- Proximal and distal open marine sediments (open marine facies). رخساره های پهنه های جزرمدی تا ساحل (A2, A1)، رخساره های لاگونی (B3, B2, B1) رخساره های سدی (C) و رخساره های دریایی باز (D2, D1) در سنگ های تریاس زیرین و میانی تشخیص داده شده اند. این رخساره ها در سنگ های تریاس زیرین در تناوب با رخساره های توفانی قرار گرفته اند. مدل رسوبی سنگ های تریاس منطقه شهرضا یک رمپ کربناتی خشک مشابه خلیج فارس امروزی است.