اصلاحات در گفتمان شیعه؛ بررسی کارویژه های سیاسی امربه معروف و نهی ازمنکر

امروزه در جوامع غربی، براساس آموزه های دموکراتیک اصلاحات بهترین راه حل برای برون رفت از بحران های سیاسی،اجتماعی و اقتصادی است. برای اصلاحات ابتدا باید بستر برای انتقاد مردم و سازمان های مردم نهاد (NGO) نسبت بهنظام سیاسی فراهم باشد. انتقاد و در مقابل آن انتقادپذیری سبب رشد و توسعه نظام سیاسی و جامعه می شود. انتقاد علاوهبر آنکه نظام سیاسی را از شرایط جامعه و نسبت به ضعف هایش آگاه می سازد، موجب تخلیه هیجانات و ناراحتی های اجتماعیمی شود که خود از بروز دگرگونی های سیاسی و انقلاب جلوگیری می کند. از طرفی اعتماد اجتماعی نسبت به نظام سیاسیرا افزایش می دهد که این خود بر اقتدار آن می افزاید. اما در آموزه های شیعه نقد و نقادی تحت عنوان کلیدواژه امربه معروفو نهی ازمنکر به کار گرفته شده است. در واقع در گفتمان شیعه امربه معروف و نهی ازمنکر، ابزاری است که در جهت آموزشو هدایت جامعه و جلوگیری از استبداد و فساد در نظام سیاسی از آن بهره برده می شود. در این پژوهش به فلسفه امربه معروفو نهی ازمنکر و کار ویژه های آن پرداخته ایم

Keywords:

گفتمان , نقد , اصلاحات , معروف , منکر